Hayat

Babamla hep gurur duydum, ölümünden sonra çıkan böylesi yazılar sadece benim değil pek çoğunun onunla gururlandığının kanıtı oldu. Ünal Ersözlü'nün Sabah Ege'de yayımlanan bu yazısı gibi...:

Hayat notları: Ölüm ikindisi

Yaz aniden gelecek gibi; ama bazen insan ömürlerinde hüzünlü sonbahar mevsimine giriyoruz sanki. Birer birer dökülüveriyor ömürler, sonbaharda sararan kızarmış kuruyan yapraklar gibi.
Ölüm haberleri veriyor kuşluk vakti kalbimize düşen telefon sesleri.
İşte son olarak Zafer Keskiner'in ölümü. Kalbimi burktu, tam ortasından.
Salihli'nin eski belediye başkanı; zarif adam, sahici 'ilerici', hakiki demokrat, güzel insan.

***
Uzun yıllar önce, Ege'nin şirin kasabasında, bugünlere kesintisiz ulaşacak, Türkiye'nin en eski, en uzun soluklu sanat etkinliğini başlatmıştı sevgili Zafer Keskiner.
Adı çarpıcı, kendi güzel, Salihli Şiir İkindileri'ni. Tam 27 yıldır süren Salihli Şiir İkindileri; artık yoluna biraz "yetim" devam edecek. Çünkü kendisini başlatan adamı, sevgili Zafer Keskiner'i yitirdi. Adına 'hayat' denilen yolculuk; ne anlamlı, bazen ne de çok şiirsel.  http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ersozlu/2012/05/06/hayat-notlari-olum-ikindisi